سفارش تبلیغ
صبا ویژن
سفارش تبلیغ
صبا ویژن

خداحافظی در اوج! - به یاد او

 


 ● خداحافظی در اوج! یکشنبه 85 بهمن 29 - ساعت 8:12 عصر

نویسنده: محمد حسین

یا موسع

همیشه با هم اختلاف سلیقه داشتیم، همه ی آرزویش شهادت بود و بس! یک بار دیگه طاقتم تموم شد، با ناراحتی گفتم یعنی چی همش می گی: دوست دارم شهید بشم! کی می شه شهید بشم! کی بشه خون من روی زمین بریزه! این حرفا چیه می زنی؟ تو تازه اول جوونیته، کلی کارا داری بکنی. چرا با این حرفا دل بقیه را خون می کنی؟ آخه انصافه؟! اشکی تو چشماش جمع شد و گفت: آخه می دونی مادری دارم که خیلی به من علاقه داره، می ترسم! می ترسم که اگه ناگهانی این خبر بهش برسه بشکنه! دوست دارم کم کم این دوری را بچشه بلکه راضی بشه، می دونی اگه رضایتش نباشه... گفتم: خوب تو که اینا را می دونی چرا این قدر عذابش می دی. گفت: به خدا قصد آزارش را ندارم اما فکر می کنم این جوری حداقل آماده تر می شه. گفتم آخه تو جوونی! حالا حالا ها باید باشی. گفت: من همه ی آرزوم همینه که توی جوونی شهید بشم. گفتم چرا؟! گفت: دیدی می گن فوتبالیست های بزرگ باید در اوج دوران ورزشیشون از فوتبال کناره گیری کنند! می دونی چرا؟ آخه اونا تو اون موقعیت با داشتن خیلی از موقعیت ها برای حفظ محبوبیت و افتخاراتشون با عزت خاصی از فوتبال خداحافظی می کنند؛ این باعث می شه اونا برای همیشه محبوب بمونند و مردم هم احترام خاصی براشون قائل باشند. حالا حکایت شهادت در جوونی هم شبیه به همین مثال هستش. آدما تو جوونی در اوج هستند؛ اوج اخلاص، طراوت، دل پاکی، شهامت، طراوت، آینده اندیشی، شجاعت، امیدواری، احساس، محبت کردن، آرزو، کرامت و عزت نفس و از طرف دیگه هم در اوج غرور و نیازهای شهوانی. گفت: به نظر تو چه چیز زیباتر از این که آدم در اوج جوونی از دنیا دست بکشه اونم برای خدای خودش و در راهش!؟ دهنم بسته شد و زبونم قفل. حرفش حق بود. دعا کردم، دعا کردم لایق شهادت بشه، اونم در اوج جوونی.


 

نظرات شما ( )

 

 

 

پنج شنبه 103 اردیبهشت 6

برای تعیین شهر خود روی کادر کلیک نمایید.
اعلام اوقات شرعی براساس ساعت
رایانه‌ی شما می‌باشد.
 

d قدیم تر ها c

d من!؟ c

d کاری داشتی؟ c
 

 

به یاد او   


 

خداحافظی در اوج! - به یاد او

دل بعدی از وجود انسانی است که اگر در مسیر صحیح و در پرتوی عقل پرورش یابد انسان را به سوی کمال سوق می دهد و همانا روح را متعالی می سازد.برای پرورش دل بایستی دلداری داشت که دل به او باخت و در ره کوی او تلاش نمود.آرزوی بندگان خوب خدا،نزدیکی به اوست و به امید وصال او با نفس خویش در جهادند امٌا مگر انسان بدون راهنما هم می تواند راه به جایی پیدا کند!؟پس باید به دنبال راهنمایی گشت تا نشان کوی دوست را از او سراغ گرفت.بهترین راهنما، عاشق ترین بنده ی خداست که باید رسم دلدادگی را از او آموخت.او عزیز گمشده ی دلها،یوسف زهرا(س)است.هر که خواهان دلی زنده و پر شور در کوی یار است،باید دل خود را به یاد او و در پرتوی محبت او خدایی کند و شاید خدا به واسطه ی محبوب ترین بنده اش دل ما را نیز رنگی از عشق زند.

 

لوگوی وبلاگ   

خداحافظی در اوج! - به یاد او

 

جست‌و‌جو در متن وبلاگ   


 

اشتراک در خبرنامه   


 

با ارسال فرم فوق می‌توانید از
به‌روز شدن وبلاگ با‌خبر شوید.